Zwykle użądlenie owada powoduje jedynie zaczerwienienie, ból lub pieczenie. Ale czasem może być nawet groźne dla życia. Radzimy, co robić i jak się chronić.
W dwóch przypadkach użądlenie jest szczególnie niebezpieczne: jeżeli owad zaatakował okolicę ust, gardła lub języka (obrzęk może być przyczyną zablokowania dróg oddechowych) lub jeśli osoba użądlona jest uczulona na jad. Obie sytuacje mogą zagrażać życiu i wymagają jak najszybszej pomocy lekarskiej.
Rada
Żądlące owady wybierają kolory ciemne, więc aby zmniejszyć ryzyko, lepiej nosić jasne ubrania. Najlepiej unikać silnych perfum, płynów po goleniu, innych wonnych preparatów.
Użądlenia
Pojedyncze użądlenie owada nie powinno być niebezpieczne, ale wrażliwość poszczególnych osób na jad owadów jest zróżnicowana. Warto wiedzieć, że pszczoła może użądlić tylko raz, żądło jest wyposażone w zaczepy, które zatrzymują je w skórze. Osa, szerszeń oraz trzmiel mogą żądlić wielokrotnie, dlatego trzeba liczyć się z kolejnymi atakami.
Niebezpieczne są osy, jeśli mają gniazdo w pobliżu. Zabicie jednej może spowodować atak innych, jeśli rozerwie się woreczek jadowy. Uwolniona wtedy substancja chemiczna prowokuje owady do ataku.
W chwili użądlenia wstrzyknięty jad powoduje:
- ból
- zaczerwienienie
- obrzęk
Dolegliwości te utrzymują się od kilku godzin do doby, wpływ ma na to liczba użądleń, rodzaj owada, indywidualna odporność organizmu.
U osób uczulonych może dojść do wstrząsu anafilaktycznego.
Niepokojące objawy:
- bladość skóry
- spadek ciśnienia krwi
- zawroty głowy
- nudności oraz wymioty
- obrzęk języka lub twarzy
- przyśpieszone czynności serca
- wysypka na części lub na całym ciele
- uczucie ściskania klatki piersiowej
- duszność
- omdlenie
Pierwsza pomoc
Ułóż pacjenta w pozycji leżącej na plecach z nogami lekko uniesionymi do góry, zapewnij dostęp świeżego powietrza.
Natychmiast zadzwoń po pomoc – Pogotowie Ratunkowe (tel. 112 lub 999).
Sprawdź czy nie ma opaski na nadgarstku z informacją o chorobie (cukrzyca, padaczka, alergia), w przypadku alergii sprawdź czy ma przy sobie ampułko-strzykawkę z adrenaliną. Adrenalinę podaj w mięsień uda.
Nieprzytomnemu nie podawaj nic do picia.
W przypadku wymiotów ułóż pacjenta w pozycji bocznej ustalonej.
W przypadku ustania czynności życiowych (braku tętna i oddechu) natychmiast rozpocznij masaż serca i sztuczne oddychanie. Kontynuuj do czasu przyjazdu zespołu ratownictwa medycznego.
Każda osoba, u której chociaż raz w życiu wystąpiła reakcja anafilaktyczna, powinna mieć przy sobie adrenalinę (w ampułko-strzykawce lub automatycznym wstrzykiwaczu). Bliscy takiej osoby powinni być przeszkoleni z zasad i sposobu podawania adrenaliny.
(opr. na podstawie informacji GIS)